Chyba każdy z nas spotkał kiedyś siostrę zakonną. Kiedy myślimy o kobiecym życiu oddanym Bogu, zwykle to one pojawiają nam się przed oczyma. Jednak świat osób konsekrowanych nie kończy się na zakonnicach. W ukryciu i cichości żyją członkinie instytutów świeckich. Mieszkają w swoich domach i środowiskach, prowadząc jednak działania wspólnotowe i podlegając instytutowym przełożonym. Obok tych wspólnot, zakonnych i instytutowych, Kościół konsekruje osoby żyjące w tzw. indywidualnych formach życia – pustelnice i dziewice. Te ostatnie realizują najstarszy, sięgający pierwszych wieków Kościoła sposób oddania życia Bogu.
Wspólnoty i zakony
Duchowe serce Londynu
W handlowo-turystycznym centrum Londynu przy Hyde Park Lane 8 położony jest Tyburn Convent, klasztor Sióstr Benedyktynek Adoratorek Najświętszego Serca Jezusa z Montmartre. W kaplicy konwentu odbywa się nieprzerwanie całodobowa adoracja Jezusa Eucharystycznego. Historia tego zgromadzenia zakonnego pokazuje, w jak niezwykły sposób powstają Boże dzieła.
Zakonnicy od Serca Jezusowego
Historia Zgromadzenia Księży Najświętszego Serca Pana Jezusa, potocznie nazywanego „sercanami”, sięga 1877 roku. Ich założycielem był Leon Gustaw Dehon, dlatego też nieraz mówi się o nich także „dehonianie”. Kapłani z tego zakonu poświęcili się przede wszystkim misji w Kościele poprzez modlitwę i kontemplację Serca Jezusowego, adorację eucharystyczną i posługę potrzebującym.
Co warto wiedzieć o zakonie marianów?
Męskie, katolickie Zgromadzenie Księży Marianów Niepokalanego Poczęcia Najświętszej Maryi Panny, zwane potocznie marianami, było pierwszym, jakie powstało na ziemiach polskich. Ma ono już
prawie 350 lat. Marianie prowadzą hospicja i opiekę duszpasterską dla osób umierających, angażują
się też między innymi w pomoc uzależnionym i ochronę życia poczętego.
Zespół Guadalupe: Z Maryją wielbimy Boga
Z Agnieszką Krasucką, żoną Pawła, mamą Marysi, założycielką Zespołu i Wspólnoty Guadalupe – rozmawia Magdalena Buczek
Męski różaniec
5 lat, 2 miesiące i 23 dni – tyle czasu upłynęło od momentu, kiedy po raz pierwszy mężczyźni w Warszawie rozpoczęli realizację nabożeństw Wynagradzających Niepokalanemu Sercu Maryi. W stulecie odzyskania niepodległości przez Polskę, dokładnie 7 kwietnia 2018, w sanktuarium Matki Bożej Łaskawej przy ul. Świętojańskiej na Starym Mieście rozpoczęliśmy od mszy świętej, której przewodniczył ks. Dominik Chmielewski. W miejscu, gdzie przed pięćdziesięciu laty bł. kardynał Stefan Wyszyński koronował wizerunek Matki Bożej Łaskawej, a św. Jan Paweł II rozpoczął swoją pierwszą pielgrzymkę w Polsce w roku 1979 pod hasłem „Gaude Mater Polonia” – „Raduj się, Matko Polsko”.
Czy da się przygotować na śmierć?
Obecnie człowiek żyje w ciągle rozwijającej się pandemii lęku, strachu i niepokoju. Zatroskany o sprawy doczesne nie myśli o śmierci, a dzięki przeróżnym eksperymentom ma nadzieję, że sam zwycięży śmierć, przez co coraz bardziej upokarza ludzką godność.
Dlaczego pozostać w Kościele?
W ostatnim okresie wiele osób, szczególnie młodych, odwraca się od Kościoła. Nie ulega wątpliwości, że istnieją zarzuty, którym należy się przyjrzeć, zweryfikować, a nawet surowo ukarać osoby, które zawiniły. Jednak Kościół to coś więcej niż instytucja, niedoskonała jak ludzie. Zapytaliśmy kilka osób świeckich i duchownych o to, dlaczego według nich warto zostać w Kościele. W ten sposób dokładamy swoją cegiełkę w walce o tych, którzy wciąż szukają swojej drogi duchowej.
Czuwajmy!…aby w nas nie umarła łaska zbawiennych sakramentów…
Jak silna musi być wiara, jak mocne pragnienie tych, którzy wstępują w szeregi Apostolstwa Dobrej Śmierci, chociaż temat śmierci przeraża i spychany jest przez świat poza margines życia. Żyjemy w czasach, kiedy ludzie są żądni sukcesu, w czasach, w których liczy się świat materialny, a sfera ducha powoli zamiera.
Zgromadzenie Sióstr Służebniczek Niepokalanego Poczęcia NMP
„Apostolstwo miłosierdzia wypełniło również życie błogosławionego Edmunda Bojanowskiego. Ten wielkopolski ziemianin, obdarowany przez Boga licznymi talentami i szczególną głębią życia religijnego, mimo wątłego zdrowia, z wytrwałością, roztropnością i hojnością serca prowadził i inspirował szeroką działalność na rzecz ludu wiejskiego.
Zgromadzenie Sióstr Jezusa Miłosiernego
My wszyscy z odsłoniętą twarzą wpatrujemy się w jasność Pańską jakby w zwierciadle; za sprawą Ducha Pańskiego, coraz bardziej jaśniejąc, upodabniamy się do Jego obrazu. Przeto oddani posługiwaniu zleconemu nam przez miłosierdzie, nie upadamy na duchu (2 Kor 3,18-4,1).
Sercanki
Zgromadzenie Sióstr Służebnic Najświętszego Serca Jezusowego, zwanych potocznie sercankami, powstało w Krakowie w dniu 15 kwietnia 1894 roku. Jego założycielami byli święty Józef Sebastian Pelczar i Klara Ludwika Szczęsna – pierwsza przełożona generalna.
Zgromadzenie Sióstr Maryi Niepokalanej
Apostolskim programem działalności zgromadzenia jest wezwanie jego założyciela: „Pomóżcie ratować dusze, które stanęły nad przepaścią zepsucia moralnego, ulitujcie się nad bezgraniczną nędzą tak wielu waszych córek”. Siostry starają się urzeczywistniać ten apel w doskonałej miłości Boga, wyrażającej się w miłości bliźniego zgodnie z nauką św. Jana Apostoła: „Jeśliby ktoś mówił: «Miłuję Boga», a brata swego by nienawidził, jest kłamcą, albowiem kto nie miłuje brata swego, którego widzi, nie może miłować Boga, którego nie widzi” (1 J 4,20). Siostry marianki od 167 lat zajmują się dziewczętami moralnie zagrożonymi, ubogimi, opuszczonymi i chorymi. Swoje posłannictwo realizują przez modlitwę i świadectwo życia poświęconego Bogu, organizowanie rekolekcji dla maturzystek, katechizację, prowadzenie przedszkoli, internatów, domów dziecka, domów dla osób starszych, pracę w szpitalach i w parafiach oraz działalność misyjną.
Szensztacki instytut Maryi
Duch Święty obdarzył ks. Józefa Kentenicha (1885-1968) charyzmatem ojcostwa. Jako gorliwy kapłan stał się on ojcem i wychowawcą dla ludzi różnego stanu, wieku oraz zawodu, jak też i wielorakich narodów i kultur.
Duchowość chrześcijańska i benedyktyńska
Mianem duchowości chrześcijańskiej można określić całą naszą aktywność wewnętrzną i zewnętrzną, a więc poznawanie, dążenia, decyzje, czyny, o ile ich celem jest oddanie czci i poddanie się Panu Bogu.
Zdrowe duchowe odżywianie
„Dawajmy ludziom Jezusa – nadzieję, radość, uśmiech. Dajmy im to, czego potrzebują. Jeśli mamy Jezusa, jesteśmy z Nim w relacji, możemy Go dać innym.”
Różaniec i bańki mydlane
Ksiądz Teodor Sawielewicz to młody wikary z parafii św. Jana Apostoła i Ewangelisty w Oleśnicy. O tym, że będzie księdzem, wiedział w zasadzie od zawsze.
Różaniec w czasie pandemii
Pandemia uniemożliwiła nam korzystanie z sakramentów, aktywne uczestnictwo w życiu Kościoła i formację wspólnotową. To skłoniło nas do sięgnięcia po możliwości, jakie daje nam współczesna technika, i wykorzystania ich do pogłębiania relacji z Bogiem oraz utrzymywania więzi z innymi.
Różańcowy dar uczniów
Zachęcamy do zapoznania się z inicjatywą podjętą przez Uczniów i Grono Pedagogiczne ze Szkoły Podstawowej w Obidowej. Uczniowie Szkoły Podstawowej w Obidowej, podhalańskiej wsi leżącej u podnóża Gorc, we wrześniu brali udział w konkursie na najpiękniejszy różaniec. Organizatorami konkursu są nasi nauczyciele. W tradycji szkoły co roku organizuje się taki konkurs. Zakończył się on 20 października.
„Zaczerpnij u źródła”
Apostolstwo Dobrej Śmierci diecezji bielsko-żywieckiej, w ramach którego od 2002 r. działa rodzina pompejańska modląca się nowenną pompejańską, poszło w 2005 r. za głosem Nieba – „Zaczerpnij u źródła Bożego miłosierdzia”. Od tamtej pory gromadzimy się w imię Chrystusa w sanktuarium Bożego Miłosierdzia w Krakowie-Łagiewnikach. W piątkowy wieczór 22 listopada 2019 r. rozpoczęliśmy 15. rok systematycznych nocnych czuwań.
Z cienia wieków
W Polsce jest nas ponad 300. Mieszkamy w zwykłych domach – przy rodzinie albo samotnie. Ubieramy się zwyczajnie. Pracujemy w szkołach, szpitalach, urzędach… Żyjemy w świecie, ale nie dla świata. Niczym szczególnym się nie wyróżniamy, a jednak jesteśmy inne – łączą nas oblubieńcza konsekracja i zaślubiny z Jezusem Chrystusem…